Ave Caesar 1989

Ave Caesar is één van die renspellen die blijft bekoren. In 1989 was het vlot in de Benelux te verkrijgen maar sinds zowat 2000 worden heel serieuze bedragen geboden op veilingen.
Het is één van de eerste spellen die gebruik maakt van een speciaal verplaatsingsmechanisme.
De doos bevat geen dobbelstenen om de paardenspans te verplaatsen. Elke speler beschikt over een zelfde set getallenkaarten waarvan de som net groot genoeg is om het volledige parcours drie keer door te rijden. Wie een aantal keer buitenbochten moet nemen (die iets meer vakjes bevatten) zal onvoldoende getalkaarten overhouden om de wedstrijd te kunnen uitrijden
Het speelbord is dubbelzijdig. De ene zijde dient voor 3 à 4 spelers en de andere zijde wordt door 5 à 6 spelers gebruikt. Beide parcours bevatten bovendien een variante zodat je vooraf moet afspreken welk parcours je deze wedstrijd zal volgen.
Elke speler krijgt zijn eigen set getallenkaarten (waarde 1-6), mengt die blind en neemt de bovenste drie kaarten in de hand. Dan plaatst elke speler zijn span paarden aan de startlijn en neemt het muntstuk van dezelfde kleur. Wie aan de beurt komt, kiest één van zijn drie handkaarten uit, speelt die open op tafel en verplaatst zijn span paarden evenveel vakjes vooruit. Wie op kop ligt, mag echter geen '6' uitspelen.
De paarden kunnen ook diagonaal vooruit maar ze kunnen niet overheen muurtjes en over andere paarden heenspringen.
De buitenbochten bevatten meer vakjes zodat iedereen deze probeert te vermijden. Maar elke speler probeert wel zijn medespelers te verplichten deze buitenbochten te nemen zodat hun getallenkaarten minder effectief worden. Wie 5 à 6 vakjes te veel moet gebruiken, zal onvoldoende kaarten ter beschikking hebben om het parcours drie keer na elkaar te rijden.
Na de eerste of tweede passage moet elke speler even opzij om Caesar te groeten (cf. titel). De speler geeft er zijn muntstuk af.
Het spel wordt vier keer na elkaar gespeeld om de uiteindelijk winnaar te bepalen (via een puntensysteem).
Ave Caesar blijft bekoren. Het eenvoudige bewegingsmechanisme schenkt elke speler een goed gevoel: de dobbelsteen valt immers weg doordat elke speler over dezelfde getallenkaarten beschikt (maar in een andere volgorde).

Een van de eerste spellen die gebruik maakt van een speciaal verplaatsingsmechanisme. De doos bevat geen dobbelstenen om de paardenspans te verplaatsen. Elke speler beschikt over een zelfde set getallenkaarten waarvan de som net groot genoeg is om het volledige parcours drie keer door te rijden. Wie een aantal keer buitenbochten moet nemen (die iets meer vakjes bevatten) zal onvoldoende getalkaarten overhouden om de wedstrijd te kunnen uitrijden.

Foto's 1,2: Wilma's Spellen en Puzzels