Betrayal at House on the Hill 2004

Normaal gezien heb ik het niet zo begrepen op avontuur- en rollenspellen, maar voor deze doos nodig ik heel graag enkele vrienden uit om eens een avond lekker op ontdekking te gaan in een vreemd, eng, oud huis waarin de kamers steeds voor nieuwe verrassingen zorgen.
Tijdens de eerste fase van het spel zijn de spelers ontdekkers die samenwerken om elkaars vaardigheden op te krikken. Maar ergens tijdens het spel wordt een “haunt” veroorzaakt en vanaf dan wordt één van de collega’s een verrader en moeten de anderen tot de dood toe samenwerken als helden om het bizarre avontuur in dit huis te overleven.
Aan materiaal geen gebrek: zes mooi geschilderde pionnen, evenveel speciale borden waarop het niveau van speed, might, sanity en knowledge van elke held aangeduid wordt met verschuifbare wijzertjes, 44 kamertegels, 8 speciale dobbelstenen (die elk twee keer 0-1-2 aanduiden), 13 Omen-kaarten, 22 voorwerpkaarten, 45 gebeurteniskaarten en meer dan 250 speciale schijfjes, kaartjes en fiches.
Bij de start van het spel zijn enkele kamers van het huis zichtbaar op tafel: de lange hall bestaande uit drie kamers en een kamer van de kelderetage en eentje van de etage boven het gelijkvloers. Alle andere kamers liggen als verdekte stapel klaar. De helden starten in de hall en kunnen vanaf nu niet meer het huis verlaten. Elk karakter heeft een viertal eigenschappen die netjes op een speciaal kaartje bijgehouden worden.
De spelers proberen de kamers van het huis één voor één te ontdekken in de hoop dat hun speciale gaven in waarde stijgen. Door op een kamerkaartje te staan met een deur kan een nieuwe kamer van dezelfde etage aangelegd worden. Een karakter kan zover lopen als zijn “speed” aanduidt, maar moet stoppen zodra hij een kaart moet nemen (dit wordt met symbolen in de kamer aangegeven).
Gebeurteniskaarten worden meteen uitgevoerd en kunnen voor iedereen of enkel voor de betrokken speler gevolgen hebben. Zo moet bij het verschijnen van “the voice” een dobbelsteenworp op basis van je knowledge bepalen of je de stem hoort en daardoor een voorwerp ontvangt of dat je gewoon doof blijft voor de speciale gebeurtenis in die kamer. Het cijfer van je vaardigheid op dat moment bepaalt hoeveel dobbelstenen je mag gooien om het bedoelde getal te evenaren of te overschrijden.
Zoals dat meestal gaat bij dit genre van spellen hebben sommige gebeurtenissen geen gevolg als je te laag gooit, maar veroorzaken andere juist weer ellende (je vaardigheid zakt, je kan niet doorstappen naar een andere kamer, je duikt van schrik ineen en moet een beurt overslaan,...).
Een andere keer ontvang je voorwerpen bij het betreden van een kamer. Die voorwerpen kunnen heel goed van pas komen tijdens je verdere ontdekkingen. Zo mag de bezitter van het “konijnenpootje” telkens één keer per speelbeurt één dobbelsteen opnieuw gooien. Deze voorwerpen kan je weggeven aan medespelers die zich in dezelfde ruimte bevinden, kan je eventueel achterlaten zodat iemand anders deze en passant kan oprapen. Kortom: als de spelers een beetje samenwerken, bewijzen de voorwerpen hun onschatbare nut.
Een derde soort kaart kan het einde van de vriendschap betekenen. De Omen-kaarten geven de bezitter extra mogelijkheden (net zoals met de voorwerpen) maar kunnen de “haunt” veroorzaken. Wie een dergelijke kaart moet nemen (omdat hij een nieuwe kamer ontdekt met dat symbool), moet zes dobbelstenen gooien, de som maken van het aantal ogen en controleren of deze som minder is dan het aantal Omen-kaarten momenteel in het spel. Is de som groter (wat tijdens het eerste uurtje van het spel normaal gezien zo is) dan gebeurt er niets. In het andere geval wordt één van de spelers een verrader en moeten de andere spelers als helden samenwerken om die verrader uit te schakelen.
Twee uitvoerige boekjes bevatten elk 50 scenario’s. De verrader trekt zich even terug uit de speelkamer, leest wat hem te doen staat en over welke extra middelen (aliens, monsters, reuzenspinnen, tweelingen,...) en kaarten hij beschikt. Ondertussen lezen de helden samen hetzelfde scenario in het andere boekje om te weten wat hen kan te wachten staan en waarop ze eventueel een beetje moeten letten...
Vanaf nu ontwikkelt zich een meedogenloze strijd tussen de verrader en de helden waarbij uiteindelijk slechts één van beiden zal overleven en zichzelf als winnaar mag uitroepen.
De ontwikkelaars van dit avonturenspel hebben hun voorbereidingswerk grondig gedaan. Alles wat ooit in een spookachtig huis kan opduiken, komt waarschijnlijk in één of ander scenario ook voor. Het spelconcept verloop als de plot van een gruwelfilm en slaagt daar ook redelijk goed in. Je weet echt niet wat er tijdens deze spelavond zal gebeuren.
Is het een nieuw spelconcept? Neen. De basisspelregels duiken in heel wat andere gelijksoortige spellen op. Maar het “haunt”-mechanisme is origineel en werkt.
Dank zij de 50 verschillende scenario’s, het aanleggen van kamertegels en het toevallig opduiken van gebeurtenissen in steeds weer andere kamers krijg je een spel dat niet zal vervelen.
Voor wie is dit spel bedoeld? Zeker niet voor de ervaren tactisch en strategische speler die vooral van controleerbare stevige spelconcepten houdt. De echte wargamer zal dit waarschijnlijk ook niet te vaak willen spelen. Blijft over: u en ik die graag lachen, genieten van een saamhorigheidsgevoel, graag een potje discussiëren, een beetje te veel fantasie hebben en zich graag laten meeslepen door de onverwachte gebeurtenissen is de verschillende kamers.
Geniet er maar van...