Ark 2004

Het speelbord toont een moderne versie van de beroemde Ark. Twaalf verschillende dierenverblijven liggen te wachten op telkens twee koppels van evenveel diersoorten. De mannetjes zijn 1 of 4 punten waard en de vrouwtjes 2 of 3 punten.
48 dierenkaarten liggen op het dek klaar. Ze bestaan uit twaalf dierenfamilies van twee mannetjes en twee vrouwtje per soort. Op de andere zijde van de Ark liggen 20 actiekaarten klaar.
Bij de start van het spel krijgt elke speler 20 schijven in zijn kleur en 4 dierenkaarten en 2 actiekaarten.
Het doel is vrij eenvoudig: iedereen probeert dierenkoppels te verzamelen om die vervolgens in de Ark te plaatsen om daar punten te scoren. Zodra het laatste dierenvakje bezet wordt, eindigt het spel en worden de scores berekend.
Iedereen start dus met vier willekeurige dierenkaarten. Als je geluk hebt, zit daar al een koppeltje van eenzelfde soort tussen. Maar reken daar niet te veel op.
Wie aan de beurt komt, mag eerst een extra dieren- of actiekaart van de voorraadstapels nemen. Vervolgens kan je ofwel passen, een actiekaart uitspelen of een dierenkoppel(s) uitspelen.
Er komen vier verschillende soorten actiekaarten voor.
Speel je 'doorgeven' dan moet iedereen één dierenkaart gedekt doorgeven aan zijn linkerbuur.
Met de actie 'trekken' steel je ongezien een kaart bij een medespeler.
Bij de actiekaart 'zondvloed' moeten alle spelers de helft van hun kaarten doorgeven naar links.
De actiekaart 'ruilen' is intrinsiek de interessantste. Helaas is deze in de spelregels te vaag omschreven zodat spelers huisafspraken moeten maken. Speelt iemand de kaart 'ruilen' dan mag deze een dierenkaart naar keuze proberen te ruilen met een kaart van een andere speler. Komt er toch geen ruil tot stand, niet panikeren. Die speler mag dan eventueel een andere actiekaart spelen ofwel dierenkaarten in de Ark plaatsen.
En daar draait het om: dieren naar de Ark brengen. Wie een koppel bezit van eenzelfde diersoort mag deze naar de Ark brengen. Dit doet hij door twee van zijn eigen gekleurde schijfjes op de juiste plaatsen in de dierenhokken te plaatsen. Je kan echter ook beide koppels van eenzelfde soort uitspelen en daardoor bovenop de 10p (1+2+3+4) extra 5p bonus scoren. Had je echter al eerder b.v. een koppel olifanten gespeeld dan mag je niet zelf het tweede koppel olifanten naar de Ark brengen. Die eer moet je aan een andere spelen laten.
Zodra het twaalfde dierenverblijf bezet wordt, eindigt het spel. Elke speler scoort nu punten volgens de waarde van de mannetjes en de vrouwtjes van elk zelf geplaatst koppel. De speler met de hoogste score wint het spel.
Het thema is in orde. De keuze van de dieren en de moderne vormgeving ook. Maar er zijn helaas toch enkele opmerkingen te maken.
Vooreerst de kwaliteit van het drukwerk op de kaarten. Spelers die veel kaarten in de hand moeten nemen, houden van zorgvuldig uitgekozen symbolen of cijfers in de bovenhoek. Deze informatie ontbreekt hier totaal. Wie zijn kaarten op een normale wijze in de hand neemt, weet niet welke kaarten hij bezit. Dit stoort. Bovendien zijn de kaarten doorzichtig zodat een medespeler die toevallig voor het raam zit veel te veel informatie prijs geeft. Het geslacht van de dieren op de illustraties is ook niet duidelijk. Nu heb ik daar bij echte beesten ook geen al te beste kijk op maar in dit spel is die informatie heel belangrijk. De auteurs hadden hier beter voor kleuren gezorgd en voor duidelijke eenvoudige symbolen in de bovenhoeken.
Het gebruik van de vier verschillende soorten actiekaarten leek ons bij aanvang te bekoren maar tijdens het spel zelf bekroop ons een frustrerend gevoel. Het spel lijkt op een never ending story, zeker naar het einde toe wanneer iedereen in verhouding teveel actiekaarten bezit en te weinig dierenkaarten. Misschien moet het spelsysteem herwerkt worden naar een systeem waarbij iedereen eenzelfde set (geringe) actiekaarten bezit en die tijdens het spel naar eigen inzicht slechts één keer mag inzetten. In dit geval moet de actie 'ruilen' gewoon als een standaard spelmogelijkheid voorkomen. Dit ruilen moet bovendien duidelijker omschreven worden.
Met vier spelers hebben twee spelers geen nabeurt, wat niet sympathiek overkomt.
Kortom: het doel van het spel (dierencombinaties op verschillende manieren verzamelen en op het gepaste ogenblik uitspelen) is goed, maar de weg erheen irriteert net iets te veel.