Piratenbucht 2003

Als zeerover probeert elke speler om zoveel mogelijk roem (of rhum) te verzamelen door schatten en goud te bemachtigen. De spelers varen hierbij van eiland naar eiland, maar men moet steeds op zijn hoede zijn, want andere piraten (de tegenspelers), de roemrijke piraat Zwartbaard en de Royal Navy liggen op de loer. Er ontstaan dan ook dikwijls zeeslagen waarbij de sterkste roem oogst en de zwakste de vlucht neemt richting ‘Piratenbaai (Piratenbucht in het Duits!) teneinde zijn gehavend schip op te lappen. Inderdaad om de andere piraten in een zeeslag te kunnen verslaan moet je schip en je scheepsbemanning in prima conditie verkeren. Alle spelers dienen er dus over te waken dat hun schip op alle vlakken in goede staat verkeert. In feite zijn er 4 scheepssectoren waarover het piratenschip beschikt en waarop de spelers dus moet letten, nl.:
1. het aantal zeilen of zeiloppervlakte die snelheid en wendbaarheid opgeeft
2. het aantal kanonnen of de vuurkracht waarover het schip beschikt
3. het bemanningsaantal dat de kanonnen kan bedienen
4. de scheepsromp die de opslagcapaciteit van het laadruim bepaalt
De 1ste sector zal in een gevecht bepalen welke zeerover als eerste het initiatief neemt.
De 2de en 3de sector bepalen de vuurkracht in een zeeslag. Hierbij moet men goed in het oog houden dat het aantal kanonnen gelijke tred dient te houden met het aantal bemanningsleden. Het heeft geen zin om te beschikken over bijvoorbeeld 5 kanonnen terwijl er slechts 2 kanonniers aanwezig zijn. In dat geval wordt de vuurkracht van het schip sowieso beperkt tot twee kanonnen. De 4de sector bepaalt het maximum aantal schatten die in het ruim kunnen opgeslagen worden. Hoe groter de romp, hoe groter het ruim en hoe meer schatten de zeerover kan transporteren. Bij de aanvang van het spel beschikt elke speler over een evenwaardig schip, maar heeft men de keuze om een deel van het startkapitaal aan te wenden om bepaalde sectoren op te waarderen. Doordat elke zeerover andere accenten legt, ontstaan er vanaf het begin verschillen op het vlak van de sectoren tussen de schepen. Zo zijn er zeerovers die veel belang hechten aan initiatief, terwijl anderen liever een goed bewapend schip verkiezen.
Het eigenlijk spel verloopt voor alle piraten gelijktijdig over 12 rondes (= 1 jaar). Elke ronde omvat 6 opéénvolgende fases, nl.:
1. schatkaarten omdraaien en varen
2. actiekaarten uitspelen
3. zeeslag uitvechten
4. schatkaarten toewijzen
5. eilandacties uitvoeren
6. zwartbaard verplaatsen en controle van de opslagcapaciteit, het scheepsruim
In fase 1 kiezen de zeerovers, in functie van hun eigen behoefte, de openliggende schatkaarten op de verschillende eilanden, de aanwezigheid van zwartbaard, de inschatting van wat de andere piraten zullen doen, naar welk eiland ze koers zetten. In fase 2 bepalen de spelers om beurt of ze al dan niet actiekaarten uitspelen. In fase 3 worden de zeeslagen beslecht totdat in elke haven slechts één schip is aangemeerd. In fase 4 worden de vermeldingen van de schatkaarten op de verschillende eilanden uitgevoerd (o.a. verdelen roempunten, verdelen van goudstukken, inladen van schatten en nemen van actiekaarten). In fase 5 worden de standaardacties behorende tot het aangemeerde eiland uitgevoerd, zoals o.a. het opwaarderen tegen betaling van een bepaalde scheepsfactor. De ronde wordt in fase 6 afgerond door Zwartbaard te verplaatsen naar het volgende eiland en na te gaan of geen enkele zeerover zijn schip heeft overbeladen. Overbeladen schepen dreigen te zinken en overtollige schatten moeten helaas over boord worden gegooid. Daarna volgt een nieuwe ronde met 6 fases.
Als spelconcept zijn er heel wat mogelijkheden en hangt er veel af van welk eiland de andere piraten zullen aandoen. Het inschatten van de tegenspelers in functie van hun behoeften is dan ook belangrijk. In bepaalde gevallen kan je een zeeslag beter vermijden zeker wanneer je schip enigszins gehavend werd in voorgaande zeegevechten. Het spel kan dan ook op verschillende wijzen gespeeld worden en zal telkens anders verlopen in functie van de gedraaide schatkaarten, inzicht van de piraten en aangewende actiekaarten. De inzet en de kracht van de actiekaarten is evenwel niet altijd 100% duidelijk en zorgt soms voor verwarring en vermindering van het spelplezier. Bovendien is de lay-out van het spel wat flets. Waarom elke scheepssector op de scheepskaart langs een mast oploopt is vreemd. Het ware logischer geweest om deze horizontaal te laten verlopen waarbij onderaan de sector van de scheepsromp staat en bovenaan de zeilsector werd behandeld. De scheepskaart kon overigens iets steviger worden uitgevoerd, maar voor het overige bevat de speldoos heel wat stevig materiaal. De doorgewinterde spelfanaat zal in dit prima en leuke spel zeker zijn gading vinden.