30 Seconds 2002

Het spelprincipe is bekend: twee of meer teams beschrijven elkaar woorden of namen van bekende personen, plaatsen of dingen.
Op tafel ligt een speelbord met een start-doel-parcours bestaande uit verschillend gekleurde vakjes. Het team aan de beurt gooit een dobbelsteen (die enkel 0, 1 of 2 bevat) maar verplaatst zijn pion nog niet. Het kleur van het vakje waarop de pion op dat ogenblik staat, bepaalt welke van de vier opdrachten op elk van de 230 beschikbare kaarten moet uitgevoerd worden. Zo'n opdracht bestaat uit vijf woorden die binnen de 30 seconden door de eigen teamleden moeten geraden worden. Een ander team fungeert hierbij als jury en beheert de zandloper. Vanzelfsprekend mag de beschrijver aan beurt geen enkel woord op zijn opdrachtkaart uitspreken of 'klinkt als...' of 'rijmt op...'-tactieken gebruiken. Hij mag wel zingen, uitbeelden of synoniemen beschrijven.
Na 30 seconden eindigt de speelbeurt en worden punten gegeven. Indien de dobbelsteen b.v. op '2' stond en het team kon 3 woorden correct raden, dan scoort het team 1 punt en mogen ze hun pion één vakje richting 'einde' opschuiven. Je scoort dus voor elk goed antwoord dat je meer hebt dan de dobbelsteenworp.
Het team dat als eerste de finish bereikt, wint het spel.
Het speelbord trekt niet aan. Om het even welke puber kon met behulp van een Cd-rom met duizenden illustraties deze vakjes tekenen. We zijn meer gewoon dan dit koud, kil, onaantrekkelijk speelbord. Heel veel woorden op de opdrachtkaarten zijn te typisch Hollands om voor enig speelplezier in Vlaanderen te zorgen. Wie of wat Hans Kraay jr, Amy Groskamp, Myrna Goossen, Piet De Vries of het kaasmeisje is, weet ik met de beste wil van de wereld niet. Op bijna elke set van 5 te raden woorden, komen 1 of meer dingen voor die totaal onbekend zijn in Vlaanderen.
De functie van de dobbelsteen lijkt goed gevonden maar werkt enorm demotiverend voor goede spelers omdat je bij een hoge worp veel correct moet hebben om nog 1 punt te scoren. Wie '0' dobbelt en slechts twee van de vijf woorden vindt, scoort evenveel dan de sukkel die '2' dobbelt en zijn team vier woorden laat vinden.
Neen, 35 EUR voor een spel waarvan ongeveer één vierde van de woorden onbekend zijn, is veel te veel om als aanrader aan te prijzen. Merkwaardig dat als uitgever Calco Games wordt aangegeven, terwijl de kleine lettertjes op de doos verwijzen naar 999 Games. Zou het kunnen zijn dat 999 Games dit spel eerst even uitprobeert bij een relatief onbekende firma alvorens onder eigen label uit te brengen?

Gelijk aan het spel van 999 Games uit 2008.

Foto's: Wilma's Spellen en Puzzels